فاطمه ای عابدۀ بی همتا، چه شده است؟ چرا اینگونه گشته ای؟ ای فدای چشمان آسمانی از چه گریانی؟ نباشد علی که فاطمه را نگران بیند.
حرفی بگو، بیش از این ساقی را در انتظار میِ لعلت، بی تاب مگذار. لب باز کن ای دردانه!